Amerikan çevre hareketi son 40 yılın en zor zamanlarını yaşıyor. Dünya belki de felaketle sonuçlanacak şekilde ısınıyor ama karbon salınımlarını sınırlayacak yasa girişimleri 2010'da başarısız oldu. Bu ay Güney Afrika'nın Durban şehrinde toplanan konferansın tekrar gösterdiği gibi, küresel karbon sınırlamaları konusunda anlaşmaya varmak da aynı ölçüde zor. ABD Kongresi'ndeki muhalif Cumhuriyetçiler ve yeşil teşvikler konusunda yaşanan ve iyi bilinen bazı başarısızlıklar, Kuzey Amerika'da fosil yakıt üretiminde yaklaşan patlamayla çakıştı ve salınımları azaltma yönündeki ulusal isteği zayıflattı.
Üye sayısının azalması ve üye tabanının yaşlanması üzerine bir de başarısızlıklarla karşılaşan en büyük çevre koruma örgütleri, bir kuşak değişimi yaşarken hedeflerini yeniden belirliyor. Diğer örgütlere ek olarak son 15 ayda Sierra Club, Defenders of Wildlife ve Audubon Society'nin başkanları değişti. Wilderness Society'nin başkanı gelecek yıl görevden ayrılacak.
Strateji cephesine gelince, bu grupların bazıları kamuoyundaki farklı görüşleri dikkate alarak küresel ısınma karşıtı kampanyada daha ihtiyatlı davranıyor. Üç parçalı bir yaklaşım ortaya çıkıyor: Acil ve yerel sorunlara odaklanarak küresel ısınmayla savaş; sosyal medya ve sokak protestoları aracılığıyla taban örgütlenmesini canlandır; seçimleri etkileme hedefini yenile. Şirketlere yeşil stratejilerle ilgili danışmanlık yapan Roger Ballentine, çevre hareketinin siyasetçilerle ve şirketlerle ilişki kurup onları aşamalı değişime ikna etme konusunda sabrının tükendiğini söylüyor. Eski yöntem, Sierra Club'ın ürünlerin üzerine kendi "yeşil" mührünü basmasıydı. Greenpeace'in bir internet kampanyası yaparak, Facebook'tan veri merkezlerinde daha az kömür kullanacağına dair bu ay söz alması ise yeni yönteme dair ipucu veriyor. Ballentine, "İklim konusuna eğilmekteki başarısızlık felaket niteliğinde ve gençler haklı olarak öfkeleniyor. Artık radikal yaklaşımlar isteyen kızgın bir taban var" diyor.
Tabanı canlandırmaktan söz eden yeni liderlerin çoğu, hareketin yıllar içinde elde ettiği en açık başarıya değiniyor: Kanada'dan ABD'ye petrol taşıyacak Keystone XL boru hattının bu yılın başında askıya alınması. (Hattın ABD Kongresi'ndeki destekçileri, projeyi tekrar gündeme getirmeye çalışıyor.) Çevreciler Meksika Körfezi'nde 2010'da yaşanan petrol sızıntısının ve karbon salınımını sınırlamadaki başarısızlığın ardından, kontrolden çıkmış fosil yakıt bağımlılığının simgesi olarak gördükleri boru hattı projesine yüklendi. Yerel gruplar arazi sahiplerinin petrol sızıntısı korkusunu kullanırken, ulusal örgütler Beyaz Saray dışında gösteri yaptı. Zor bir seçime hazırlanan Obama yönetimi, kararı 2013'e dek erteledi.
Gösterilerin başarısında en büyük pay, gazetecilikten eylemciliğe geçiş yapan ve internetteki mesajlar ve toplu gösteriler yardımıyla gençleri çeken, 350.org örgütünün kurucusu Bill McKibben'a ait. Örgütündeki genç liderlerin 1970'lerdeki çevre zaferlerine dair hatıraları olmadığı için daha istekli olduğunu söyleyen McKibben, "Gençler son yıllardaki yenilgileri daha iyi biliyor ve işleri değiştirmek için sahada tabanın desteğiyle savaşmaya daha istekli oluyor" diyor. McKibben çevreciliğin yeni yerel hedefine güzel bir örnek olarak Michael Brune'u gösteriyor. Sierra Club'ın başkanı olan 40 yaşındaki Brune, örgütün Kömürden Vazgeç kampanyasını, 46 eyaletteki eski tesisleri kapatmak için yerel toplulukları harekete geçirmek amacıyla genişletti. Kampanya yerel tesislerin salınımlarının, çevredeki çocuklarda astım görülme sıklığını artırdığına dair kaygılara odaklanıyor. Brune, "Oldukça belirsiz ve karmaşık bir iklim yasası yerine, sağlığı doğrudan etkileyen yakınlardaki bir tesise karşı örgütlenmek daha etkili" diyor. Örgüt böyle belirgin sorunlar konusunda mali katkı yapmaya istekli birçok yeni destekçi bulmuş.
Şist kayaçları içindeki doğalgazı çıkaran hidrolik çatlatma yöntemi, daha karmaşık bir yerel kaygı. Doğalgaz daha temiz bir enerji seçeneği, ancak çıkarılması yeraltı su kaynaklarına yönelik bir tehdit olarak görülüyor. Bu yüzden yeraltı su havzalarına dair endişelere odaklandıklarını söyleyen Doğal Kaynaklar Savunma Konseyi Başkanı Frances G. Beinecke, hidrolik çatlatmaya değil bunun koruma düzenlemeleri olmadan yapılmasına karşı olduklarını belirtiyor. Çoğu çevreci için bulmacanın son parçası, siyasetçilere çevre karşıtı oyları nedeniyle hesap sormak. Büyük örgütler bu oyların aslında seçmenlerin isteklerini yansıtmadığına inanıyor. Birçok çevreci, alenen particilik yapan veya siyasete bulaşan ilanlara karşı çıktı. Ama bu değişiyor. Beinecke, "Petrol bağımlılığımız, geçmişe kıyasla Amerikalıların gittikçe daha büyük bir kesimini etkiliyor. Bunlar insanların destekleyeceği konular" diyor.
Leslie Kaufman