Ekin Saçlıoğlu'nun Galeri x-ist'teki 'Biraz Daha Yakından...' adlı sergisi akademik eğitime yönelik eleştirilerden, çocukluk hayallerinden ve kişisel trajedilerden besleniyor. Ekin Saçlıoğlu, beyninden fırçasına giden yolda karşısına çıkacak engellere izin vermeyen, özgürlüğü seçmiş genç bir ressam. Özgür iradesi ona, "Benden, bana ait" dediği resimleri yaptırıyor. Ki resimlerinde de açıkça görülüyor; Saçlıoğlu neyin resimini yapmak istiyorsa onun resmini yapıyor.
Ancak bu yolla sadece kendisini anlatmadığının altını çiziyor: "Beni anlatmak değil derdim. Kafama takılan şeylerin resmini yapıyorum." Saçlıoğlu; Galeri x-ist'teki 'Biraz Daha Yakından...' sergisinin katalog yazısında kendi kendisine de zaten soruyor, "Peki ben ne resmi yapıyorum, neyin resmini yapıyorum?" diye. "Kimi benim yaşadığım bir hikâye, kimi başkasının bana anlattığı bir hikâye. Kimi bir sır, anlatamayacağım için resmini yaptım. Kimi bir ruh halinin resmi, kimi bir klişenin, kimi benim çocukluğuma ait bir klişenin. Hepsinin farklı özellikleri var. Farklı resimlerin farklı okunabilecek ayrıntıları var. Belki de dikkat edilmeyen ayrıntılar bunlar." Saçlığolu resimlerinin esiri olmak istemediğini vurguluyor: "İnsanlar bir süre sonra seni yaptığın resimlerle tanıyor ve bu yüzden bunların dışına çıkamaz oluyorsun. Böyle olmasını istemem."
Işık, derinlik, denge
27 yaşındaki Ekin Saçlıoğlu, 'renkli' dünyasından çıkan resimlerinde esprili bir dil tutturmuş. Resimlerine verdiği isimler de ilginç: 'Yatakta Ayılar, Resimde Işık', 'Resim Yolun Dışında', 'Kurtar Kurtar Bitmez', 'Ya Hızır', Habibe Teyze'nin Yemek Masası', 'Araplara Klip', 'Pamuk Prenses, Bir Cüce ve Resimde Derinlik', 'Toplama Üstün Erkek', 'Resimde Denge' vs. Saçlıoğlu'nun da dediği gibi 'Biraz Daha Yakından...' sergisindeki resimlerin genelinden bahsetmek güç. "Daha önceki resimlerimin toplu bir yapıları vardı. Genelinden bahsedilebilirdi. Ancak bu resimlerde topluca bahsetmek yerine tek tek resimlerden bahsetmek daha uygun gibi geliyor" diyor.
Saçlıoğlu'yla tek tek resimler üzerine konuşmaya başlıyoruz. 'Resimde Denge' resimini örnek veriyor: "Bu resim plastik değerler denilen derinlik, denge kavramlarıyla dalga geçiyor. Okulda anlatılan değerlerin, elemanların, her şeyin resmin yüzeyine eşit olarak dağılması kuralı. Bunları öğrendik okulda. Bu resimdeki dengeyi terazi sağlıyor. Dengeden kaçma diye bir şey yok. Bana öğretileni uyguluyorum ama farklı bir şekilde yapıyorum bunu. Burada aslında sembol olan bir şey dengeyi sağlıyor."
Saçlıoğlu'nun bu resminde bir de kör alfabesiyle yazılmış kısa bir yazı yer alıyor. Kabartmalı olmadığı için körler tarafından da okunamıyor, kör alfabesiyle yazıldığı için görebilen insanlar tarafından da okunamıyor. Saçlıoğlu'ndan öğreniyoruz, yazıda 'Görebilenler için' yazıyormuş. Saçlıoğlu, bu tarz 'oyunlar' yapmayı seviyor. Bu resimdeki gibi akademik bilgileri sorguladığı iki resmi daha var: 'Pamuk Prenses, Bir Cüce ve Resimde Derinlik', 'Yatakta Ayılar, Resimde Işık'.
Resimde derinliği resmettiği çalışmasında derin bir kuyu, resimde ışığı resmettiği çalışmasında ise bir ampul yer alıyor. Bu resimler içinse, "Plastik sorunlarıyla dalga geçen resimler var. Bunları konu edinmiş olabilirim ama bu konuyla ilgili genel bir derdim yok" diyor. Tek bir şeye takılı kalmak istemiyor. 'Biraz Daha Yakından...'da Saçlıoğlu'nun çocukluk hikâyeleri de var, geçen yıl trafik kazasında kaybettiği bir arkadaşına ait bir duygu da. Ve çoğu resminin bir hikâyesi var.
Bunlardan birisine de 'Dikiz' ismini vermiş. 'Dikiz'de kendini resmeden Saçlıoğlu, bir küvetin perdesini aralamış içeriye bakıyor. Bu resmin çıkış noktası ise kendi çocukluğu. "Eve misafir geleceği zaman banyo toplanırken her şey küvete doludurulur ve perde çekilirdi bizim evde. Bizim evde böyle olduğunu bildiğim için misafirliğe gittiğimiz evlerde ben de perdenin arkasına bakardım. Bizden ne sakladıklarını görmek için. Birçok insan bunu yapmış olabilir. Bu, ortaklık sağlıyor" diyor.
Ekin Saçlıoğlu'nun Galeri x- ist'teki 'Biraz Daha Yakından...' başlıklı sergisi, 26 Kasım'a kadar açık kalacak.
Tel: 0212 291 77 84