Pakistan'daki TC Büyükelçiliği binası, yaklaşık 15 yıllık bir gecikmeyle, sonbahar aylarında kullanıma açılıyor.
Başkent İslamabad'daki diplomatik sitede yer alan yapının projeleri 1985 yılında gerçekleşen bir ulusal mimarlık yarışması sonucu elde edilmiş; yarışmayı Tamer Başbuğ-Hasan Özbay ekibinin tasarımı kazanmış; uygulamaya ise ancak 2000 yılında başlanabilmişti. Bütçeye ödenek koyulmaması; koyulduğu dönemde ise (90'lı yıllar, SSCB'nin dağılması sonrası) önceliğin Türki Cumhuriyetler'deki büyükelçilik yatırımlarına kayması, ekonomik krizler… gecikmenin nedenleri olarak sıralanıyor. 2000 yılında Pakistan Devleti'nin arsayı geri alma ihtimali ortaya çıkınca, yapı öncelik kazandı ve ödenek temin edilerek, inşaat 'anahtar teslimi' yöntemiyle ihale edildi. Yapının mimari proje ve mesleki kontrollük hizmetini mimarlar Tamer Başbuğ-Hasan Özbay; müteahhitliğini ise STFA İnşaat gerçekleştirdi.
Büyükelçiliğin programında, büro hacimleri (kançılarya) ve büyükelçi konutu yanısıra, misafirhane ve personel lojmanları yer alıyor. Yaklaşık 4500 m2 kapalı alanı olan kompleksin ihale bedeli, 4.5 milyon $ ABD. Taşeronluk hizmetlerini yerel firmaların üstlendiği yapıda inşaat işçiliğinin yüksek niteliği dikkat çekiyor.
Yapının tasarımında, programın ana bölümleri olan büyükelçi evi (rezidans) ile büroları (kançılarya) tek bir form altında birleştiren "duvar" ana kurguyu belirliyor: ıslak hacimler, çekirdekler ve servis mekanları ile birlikte, programın diğer bölümleri bu duvara eklemleniyor. 'U' şemalı tuğla duvar, dışa karşı masif, yalın ve kapalı bir duruş sergilerken, güneye bakan bahçe yönündeki brüt-beton yapı yüzeyleri, parçalı ve dinamik bir etki yaratıyor. Duvar üzerinde, girişleri tanımlayan iki 'tonoz'un arasında, arkadaki bahçeyle görsel ilişki sağlayan büyük bir delik yer alıyor.
Yapım süreciyle ilgili teknik bilgiler ise özetle şöyle: kaba inşaata ait tüm malzemeler yerinden sağlandı ve bu imalatlara ait işçilikler de Pakistan'lı işçilerce gerçekleşti. Cephe tuğlası, mermer ve cephe seramiği, yine Pakistan'dan temin edilen ince yapı malzemeleri oldu. Vitrifiye elemanları, iç seramikler, bakır kaplamalar ve elektrik armatürleri Türkiye'den; ahşap malzeme ve soğutma sistemi ise ABD ve Japonya'dan getirildi.
Yapının müelliflerinden Hasan Özbay'ın süreci anlatan yazısı, Mimarlar Odası Ankara Şubesi'nin "yarışmalar" konusunu dosya yapan eylül ayı dergisinde yayımlandı.