|
b>Haftanın ilginç filmi “Mimar Babam-Bir Oğlun Yolculuğu” adıyla gösterime girdi.
2004’ün Oscar adayı 5 belgeselinden biri olan ‘My Architect’, aşk ve sanata adanmış bir film. Efsanevi mimar Louis Kahn’ın oğlu, uzun zaman önce ölen babasını anlamak için dünya çapında sürecek olan beş yıllık bir keşfe çıkar.
Esinlendiği antik anıt üslûplarını, modern tekniklerle birleştirip yepyeni bir tarz yaratmış olan Louis Kahn’ın ünü, çağının en önemli ve etkili mimarlarından biri olarak dünyayı sarmıştı.
1974 yılında öldüğünde, ardında yalnızca anıt niteliğinde birkaç bina, birkaç metres, borca batmış bir şirket ve evlilik dışı iki çocuk bıraktı.
Bu çocuklardan biri olan Nathaniel Kahn, yaptığı bu farklı belgeselle, babasının karmaşık ve sırlarla dolu özel yaşamını ve yaratıcı kariyerini mercek altına yatırıyor.
Fakir ailesiyle beraber Estonya’dan Philadelphia’ya göç eden Louis Kahn, mimarlık eğitimini tamamladıktan sonra, önce Yale, sonra Pennsylvania Üniversiteleri’nde profesörlüğe kadar yükselir.
Yunanistan, Roma ve Mısır’a yaptığı seyahatlerde, modern çağ mimarisinde estetik açıdan eksik olan ögenin ‘anıtsallık’ olduğunu fark eder ve 50 yaşının getirdiği olgunluğu, antik dönemin mirası olan hümanizmi ve çağdaş inşaat tekniklerini kullanarak, mimari sanatına bambaşka bir bakış açısı getirir.
Dehası ve önsezisiyle, alanında bir efsane olarak anılırken, karmaşık özel hayatı, karısı, iki metresi ve ilişkilerinden olan iki gayrimeşru çocuğu hep perde gerisinde kalır.
‘GELECEĞİN KENTİ’
Şirketinin iflasa sürüklendiği 1974 yılında, hayalini kurduğu “geleceğin kenti”ni inşa etme projesini gerçekleştirmek için gittiği Hindistan’dan döndüğü gün, tren garının tuvaletinde kalp krizinden ölür…
Louis I.Kahn, pek çok mimarlık tarihçisi tarafından 20. yüzyılın ikinci yarısının en önemli mimarı olarak görülür. Yoksulluk ve yıkıcı bir çocukluk kazasının (yüzü yanmış) üstesinden gelebilmiş Yahudi bir Estonya göçmeni olan Kahn, tuğla, beton ve ışığın geometrik kompozisyonları olarak görülen ve bir eleştirmenin dediği gibi “insanın hayatını değiştiren”, pek çok güçlü ve etkileyici yapı tasarladı.
Kahn’ın efsaneleşen sanat yaşantısı, gerçek ve açıklık için daima bir arayış tariflerken, özel hayatı sır ve kaosla doluydu. New York Pennsylvania istasyonu’nun tuvaletinde, kimliği belirlenemez bir şekilde ve iflas etmiş durumda ölü bulunduğunda geride, üç aile bırakmıştı: yıllarını paylaştığı karısı ve uzun süreli ilişki yaşadığı iki bayan olmak üzere üç aile.
‘My Architect’, evlilik dışı ilişkilerinden birinden olan, Kahn’ın tek oğlunun bu gizemli ve tutarsız adamın yaşamı ve işleriyle uzlaşmak üzere çıktığı epik bir yolculuk üzerine.
10’LARCA İNSAN 1000’LERCE KİLOMETRE
Anlatıcı, Pennsylvania İstasyonu’nun yer altındaki koridorlarından, Kahn’ın muhteşem parlamentosunu tasarladığı Bangladeş’in sokaklarına, New England sahillerinden Kudüs politikalarının özel dehlizlerine dek izleyenleri peşinden sürükler. Bu yolculukta büyüleyici, eğlenceli, hayranlık uyandırıcı ve hassas karakterlerle karşılaşılır: Kahn’ı, ‘memleketi’ Philadelphia’da gezdiren taksi şoförleriyle, önceki sevgilileri ve müşterileriyle, dünyanın en önemli mimarlarından Frank Gehry, I.M. Pei ve Philip Johnson’a kadar pek çok özel kişilerle...
İFLAS EDEN EFSANEVİ MİMAR
‘Mimar Babam: Bir Oğlun Yolculuğu’, daha çocuk yaştayken babasını kaybeden Nathaniel Kahn’ın kişisel bir projesi olarak kalabilirdi. Oysa o, efsanevi bir mimar olarak görülen, ancak şirketi iflas etmek üzere olan bir adamın gerçek kimliğini özel bir bakış açısıyla yansıtmayı başardı.
‘My Architect’te Nathaniel Kahn, babasının anıtsal eserlerinin unutulmaz güzelliklerini meydana çıkarır ve izleyenleri dağılmış ailesinin içine alarak, ebeveynleri ve çocukları rahatsız eden önyargı, entrika ve mit dolu bir dünyanın kapılarını aralar.
Dramatik bir film atmosferindeki bu belgesel, Nathaniel’in kişisel yolculuğundan evrensel bir kimlik aramaya, sanattan ve sonuçta hayattan zevk almaya dönüşür
Arşiv kayıtları, Frank Gehry gibi tanınmış mimarlarla, ilişkisi olan kadınlarla ve iş arkadaşlarıyla yapılan röportajlar ve muhteşem yapıların nefes kesen görüntüleriyle, sürükleyici, etkileyici ve özel bir belgesel.
ÖDÜLLER
2003 Silverdocs: AFI/Discovery Channel, En İyi Belgesel’de Sterling Ödülü
2003 Philadelphia Uluslararası Film Festivali, Seyirci Ödülü
2003 Fullframe Belgesel Film Festivali, Özel Seçim
2003 Chicago Altın Hugo (En İyi Belgesel); İzleyici Ödülü (Gümüş Plaket)
2003 Hamptons İzleyici Ödülü
2004 ABD Amerikan Yönetmenler Birliği: Belgesel Dalında Olağanüstü Yönetmenlik Başarısı
2004 En İyi Belgesel Film Dalı Oscar Adayı
Filmin Künyesi
Yönetmen: Nathaniel Kahn
Senaryo: Nathaniel Kahn
Görüntü Yönetmeni: Bob Richman
Kurgu: Sabine Krayenbühl
Müzik: Tracy McKnight
Yapımcı: Susan Rose Behr, Nathaniel Kahn
Yapım yılı ve ülkesi: 2003, ABD
Süre: 116 dakika
Dağıtımcı: Barbarian Turk
Katılanlar: (Çıkış sırasına göre)
Philip Johnson, Vincent Scully, 3 taksi şoförü, Nathaniel Kahn, Rabbi Ivan Caine, Haham Kramer, I.M. Pei, Jack MacCallister, Linda Wallace (Union Station, L.A.), Richard Katz, Anne Tyng, Edmund Bacon, Richard Saul Wurman, Frank Gehry, Robert Boudreau, Harriet Pattison, Susannah Jones, Charles Jones, Priscilla Pattison (Posie Teyze), Edwina Pattison Daniels (Eddie Teyze), Bill Mack’ın sesi, Preston Geren, Tom Seymour, Frank Sherwood, Robert A.M. Stern, Vali Teddy Kollek, Ruth Chesin, Moshe Safdie, Sue Ann Kahn, Alexandra Tyng, Duncan Buell, Kathy Condé, B.V. Doshi, İşçiler (Bangladeş Parlamentosu), Shamsul Wares.
|
Diğer
