İstanbul Modern, Türkiye'de bugüne kadar gerçekleştirilmemiş büyük bir sergiyle Modern Türk Heykeli'nin tarihine ışık tutmayı amaçlıyor. 10 Şubat tarihinde açılan sergi, 1950 - 2005 tarihleri arasını kapsıyor ve İstanbul Modern'in gerçek müzecilik misyonuna bir adım daha yaklaşmasını sağlayacak nitelikler taşıyor.
Modernleşme sürecimizin en önemli ifade olanaklarından birini oluşturuyor Türk Heykel Sanatı. 1950'lerin başından itibaren soyut resim ile koşut ilerleyen soyut heykel sanatı, kimi dönem resme oranla daha öncü girişimlerde bulundu ve dünyadaki gelişimlere koşut bir anlayış sergiledi. Ali Hadi Bara ve Zühtü Müridoğlu gibi iki usta sanatçının yetiştirdiği bir kuşak, hem Avrupa'da hem de Türkiye'de önemli sergiler gerçekleştirdi ve açık hava heykel sanatının gelişmesi yönünde nadir eserlere imza attı.
Buna karşılık ilk örnekleri 1950'li yıllarda görülen modern Türk heykel sanatının gelişim sürecini ortaya koyan, dönemin sosyo-kültürel yapısı içerisinde heykel sanatının varlığını konumlandıran ve bugüne gelesiye kadar kat ettiği çizgiyi örneklerle tanıtan bir sergi, bugüne kadar, gerçekleştirilmedi. Bu dönemde üretilen eserleri yan yana getiren bir arşiv ve bilgi bankası oluşturulamadı.
Tarihsel ve kronolojik bir sergileme anlayışına sahip olan "Modern Türk Heykeli'nden Bir Seçki / 1950-2005" sergisi, Türkiye'deki heykel sanatının elli yıllık süreç içerisindeki anlayış ve uygulayış farklılıklarını bir araya getiriyor. Sergi, yaşayan ve bugün için aramızda olmayan sanatçıların yapıtlarından oluşuyor. 1950'lerden günümüze, heykel sanatını kütle-mekân-form ilişkisi bağlamında algılayıp modern çözümlemeler gerçekleştiren ve metal, taş, ağaç, bronz gibi farklı malzemelerle çalışan 15 heykeltıraşın başyapıtlarını ve sanatçıları en iyi temsil eden eserleri böylece ilk kez bir araya geliyor.
Sergiye katılacak sanatçılar: Ali Hadi Bara (1906-1971), Zühtü Müridoğlu (1906-1992), Şadi Çalık (1917-1984), İlhan Koman (1923-1986), Kuzgun Acar (1928-1976), Ali Teoman Germaner (1934), Saim Bugay (1934), Mehmet Aksoy (1939), Seyhun Topuz (1942), Meriç Hızal (1943), Ferit Özşen (1943), Koray Ariş (1944), Osman Dinç (1948), Azade Köker (1949), Rahmi Aksungur (1955).