Kıymet Teyze Parkını Bekliyor

1. Murat Mahallesi’ndeki parkı Türkiye gündemine getiren, 75 yaşındaki Kıymet Peker’in iş makinesinin önüne tek başına oturarak engellemesi olmuştu. Kıymet teyze, park olarak kullanılan arsaya inşaat kazısı için gelen kepçeye izin vermedi. Bu eylemin ardından mahkeme yürütmeyi durdurma kararı verdi, inşaat faaliyeti askıya alındı. Al jazeera'den Murat Eğilmez'in haberine göre, dava kapsamında geçen cuma günü de keşif yapıldı. Bölge İdare Mahkemesi'nin görevlendirdiği Selçuk Üniversitesi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü ve İstanbul Üniversitesi’nden iki mimar ve bir şehir plancısı parkın konumuyla ilgili rapor hazırlayacak. Parkta ve çevresinde incelemeler yapan akademisyenler, mahalleliyle de görüştü.

"Kıymet Teyze Parkı’nı yıktırmayız"

Edirne Belediyesi de bilirkişi raporunu bekliyor. Sonuca göre hareket edeceklerini söyleyen Başkan Yardımcısı Çiğdem Gegeoğlu, “Edirne kamuoyu ve belediyesi olarak olumlu dönüş bekliyoruz. Başkanımız da daha önce söyledi, asla ve asla Kıymet Teyze Parkı’nın bir bina, bir taş yığını haline dönüşmesine izin vermeyeceğiz” dedi.

‘Salıncaklar gelsin artık’

Kıymet teyzenin kızı Füsun Yalçınkaya da, herkesin bir umutla beklediğini söyledi:

“Bu insanlar neyin peşinde, ufacık 300 metrekarelik bir alan burası. Ne istiyorlar işte çocuklar buluşuyor, biz buluşuyoruz, buraya heyüla gibi bina yğmak niye. Bize telefonlar geliyor. Mahallenin çocukları arıyor, ‘Salıncaklar ne zaman gelecek?’ diye soruyorlar. Yaşlılar, talebeler bir umutla parkın yeniden ayaklanmasını bekliyor. Bizim tek gayemiz bu minik çocuk parkını korumak. Yarın kimin nerede olacağı belli değil. Ama bu park çocuklar için kalsa ne olur.”

Kıymet teyze de park alanının ufacık olduğunu, bu boşluğa koskoca bir bina dikilmemesini istiyor. Tek isteği bu alanın gencinden yaşlısına herkes için bir buluşma yeri olması:

“Burası park olarak kalsın, daha şık olsun. Salıncakları, büfesi olsun. Ben kız kardeşime giderken burada soluklanıyorum. Kız kardeşim kalp hastası o gelemezse burada buluşuyoruz. Biz bir iki adamı bile bazen zor atan insanlarız. Burası çocukların, gençlerin, yaşlıların buluşma noktası olsun. Her sabah kalkıp bakıyorum camdan, kızıma ‘Çok şükür bugün de bir kıpırtı yok’ diyorum."