Şehirden İndim Köye!

"Orada bir köy var uzakta ve o köy bizim köyümüz değil aslında; çünkü gitmediğimiz, kalmadığımız ve yaşamadığımız bir köye nasıl 'bizim köyümüz' diyebiliriz ki?"

Bu sözler dünyaca ünlü Köşebaşı restoran zincirinin ortaklarından Ali Akkaş'a ait. Ali Bey ve arkadaşları 70'li yıllarda başlayan göçle Sivas'ın Bolucan Köyü'nü terk edip para kazanmak için İstanbul'a gelmiş...

Yıllar sonra ise 'yeni kuşaklar göç etmek zorunda kalmasın' diye terk edilmiş ve harap olmuş köylerinin geri dönüşümü için başarılı bir projeye imza atıyorlar. Üstelik 'Devlet Baba'ya yaslanmadan... Ondan istedikleri tek şey köyden ilçeye ulaşımın sağlanabileceği asfalt bir yol... Köyleri için 1 milyon TL harcayan Bolucanlı İstanbullular'ın sözcülerinden Ali Akkaş ile hayatının belki de en güzel hikayelerinden biri olan 'Köyler Yaşamalıdır! Bolucan Nahiyesi ve Çevre Köylerini Yaşatma Projesi'ni konuştuk.

l 35 yıl aradan sonra köye dönüşünüz ve projeleriniz nasıl başladı?
Arkadaşlarımla bir araya geldiğimizde köyümüzü çok özlediğimizi fark ettik. Artık çocuklarımızı büyütmüş ve ekonomik özgürlüğümüzü kazanmıştık. 2006'da köye gittiğimizde 18 kişi nüfuslu, kanalizasyonu, sağlık ocağı, okulu faaliyet göstermeyen bir yer bulduk. Önce ev yapabilmek için, ayda 50 lira ile bir fon oluşturduk ve ÇEKÜL (Çevre ve Kültür Değerlerini Koruma ve Tanıtma Vakfı) ile irtibat kurduk. Ayrıca yapacağımız özel bir projeyle bozulan çevre köylere de örnek olmak istedik. Böylece evleri günün şartlarına uygun şekilde tamamladık.

Evler dışında neler yaptınız?
Okul yıkılmak üzereydi. Kurduğumuz komisyonla okulun çatısını ve içini yenileyerek yemekhane ve kütüphane olarak düzenledik. Eskiden öğretmenlerin kaldığı lojmanı onardık, şu an misafirhane olarak kullanıyoruz. İnsanlar son zamanlarda doğdukları yerde gömülmek istiyorlar, bu yüzden ölülerin yıkanabilmesi için morg yaptırdık. Köydekilerin vakit geçirebileceği ve özel günlerde toplanabileceği sosyal tesis yaptık. Topraklar yaklaşık 40 senedir ekilip biçilmemişti. Tarımı geliştirmek için ÇEKÜL ile beraber, toprak ve hava şartlarını da hesaba katarak o bölgede yetişebilecek toplam 700 ağaçlık bir bahçe yaptık.

Valilik ve kaymakamlıktan başka ne gibi destekler aldınız?
Zara Kaymakamı ve Zara Tarım Müdürü projelerimizi takip ediyorlar. Tarım müdürlüğü dikmemiz için yaklaşık 400 fide verdi. Göreve yeni gelen valimizle de projemizi paylaşacağız. Aslına bakarsanız biz onlardan maddi açıdan hiç destek beklemiyoruz. Çünkü bizim gibi herkes gidip yardım istese hiçbir şey gerçekleşmez. Bu yüzden önce bir şeyler yaparak projemizi kanıtlamamız gerekiyordu. Bizim istediğimiz tek destek asfalt yol yapılması.

Gelecekteki projeler neler?
Rakım çok yüksek olduğu için meyve ve sebze üretiminden çok verim alamıyoruz, bu yüzden önümüzdeki sene sera yapacağız. Okulun bir bölümünü müze yapmayı düşünüyoruz; dedelerimizden kalma giysiler, ev araçları ve tarım aletleriyle.... Derelerde alabalık yetiştireceğiz. Yıkılan, yazıları silinen mezarları yenileyeceğiz. İleride yamaç paraşütü, oksijen turizmi ve çeşitli festivaller yapmayı düşünüyoruz. Mesela köyde hayvancılık da yapılabilir. Aslında, ileride yapılabilecek şeylerin önünü kesmemek için her sene yeni projeler deniyoruz.

18 kişi yaşıyordu nüfus 300'e çıktı

Projenin öncesi ve sonrası:

Köyün nüfusu 18'den 300'e çıktı.
70'e yakın ev yapıldı, her yıl yaklaşık 10-15 tane daha yapılıyor.
Çökmek üzere olan okul yenilendi. Yemekhane ve kütüphane yapıldı.
Öğretmen lojmanı onarıldı ve köyde kalmak isteyenlere misafirhane olarak tahsis edildi.
Yeni bir morg yapıldı.
Köylülerin bir arada vakit geçirebileceği bir sosyal tesis inşa edildi.
ÇEKÜL ile yapılan araştırma sonucu 700 ağaçlık bir bahçe oluşturuldu.

Ot bitmezdi, meyve sebze yetişiyor

Projenin en önemli başarılarından biri de "Bu köyde kavaktan başka bir şey yetişmez" inanışını yıkmak oldu. Doğru ve bilimsel tarımcılık yöntemleri uygulanınca Bolucan'da sebze ve meyve üretimi başladı. Arıcılık gelir kaynağı haline geldi. Gönüllülere ÇEKÜL Vakfı da destek verince işler kolaylaştı.