|
Blur Building, “yaşayan” bir makinadır.
Diller+Scofidio’nun Yverdon-les-Bains’de 2002 yılında Swiss Expo için yaptıları bir yapıdır. Dışına tepki verir sürekli. Yapıya adını veren özellik binanın sis üretmesidir. Deneysel ve teknolojik olarak ilginç özelliklere sahip olmakla birlikte, yapıyı başka bir düzleme çeken nitelik, barındırdığı imgedir.
Yapıyı saran sis bulutuna yaklaştıkça, görsel ve işitsel referanslar, hatta mekanın kendisi bile siliniyor. Beyazlığın devindiği bir mekansızlık içinden giriliyor yapıya. Biçimlerin eridiği, ölçeğin yok olduğu, niteliklerin, derinliğin, yüzeyin bulunmadığı bir ortam. Serbestçe gezinmenin önünde hiç bir engel yok. Bir yönlendirme söz konusu değil. Yalnızca gölgelerin izi sürülebilirdir.
Bu anlamda mekan, diyaloğun gündelik kalıplarından kopmuştur. İletişim imkansız olmamakla birlikte, başka bir boyuta geçmiştir. Görülen şeyin gerçeklikle ilişkisi değişivermiştir. Bu bağlantıyı sorgulamamanın imkanı yoktur. Görünen şey, yalnızca bir görünendir.
Mekanı sisle kaplama düşüncesi, proje danışmanlarından biri olan Fujiko Nakaya’ya ait olmakla birlikte, sisin bina tarafından sudan üretilmesi belirsizliğin bu mekanını daha da farklılaştırıyor. Suyun üzerinde bir iskele gibi duran ve barında her çeşit suyun servis yapıldığı bir binada, vücudunun %70’i sudan oluşan, su olmadan 48 saatten fazla yaşamayacak olan canlılar, suyun başka bir haliyle karşılaşıyorlar. Suyun bir başka doğal halinin, mümkün olduğu duygusu öne çıkıyor. Su yaşamın yapı taşı olmakla birlikte, sınırların ve bedenin belirsizleşmesine de yol açabiliyor.
Yapının mümkün hale getirdiği deneyim, gündelik yaşamla ve insan zihninde, hayatın şeffaflığına dair bir gönderme yapmayı hedefliyor. Doğrular, inançlar, alışkanlıklardan oluşan bir yaşantıda, gezegenin aslında o kadar da hakimiyet altında olmadığı düşüncesini ortaya atıyor.
Dışarıdan bir sis bulutu olarak görülen ve biçimi hava koşullarına göre, rüzgara göre de denebilir, değişen Blur Building, bu anlamda görsel bir ileti olarak okunmalıdır. İçeriden ise, tam tersine bir görmeme süreci söz konusudur. Bu zıtlık yine binayı oluşturan imgenin bir parçası konumundadır.
Yaşamın, kendi biçimsizliği, insanın ona verdiği biçimlerle belki de değişmemektedir. Belki dünyaya yüklediğimiz ne varsa, yükleyene aittir. Blur Building, insan yapımı bir kendiliğindenlik ve belirsizlikle bu soruyu sordurmak için oradadır.
|
