Öteki İzmir’e Ayna Tutuldu

İzmir Büyükşehir Belediyesi, İç Göç Entegrasyon Projesi (İGEP) kapsamında kentin dezavantajlı mahallelerinin profilini çıkardı. Başkanvekili Sırrı Aydoğan, Genel Sekreter Ersu Hızır, Genel Sekreter Yardımcısı Serpil Baran, AB İGEP Takım Lideri Luc Zwaenepoel, Kültür ve Sosyal İşler Dairesi Başkanı Prof. Hülya Güven, Sosyal İşler Şube Müdürü Semra Dinç ve proje yürütücülerinin katılımıyla toplantı düzenlendi.

Mükerrer yardıma son

Aydoğan, “Projenin ortaya koyduğu sonuçlarla, yapılan sosyal yardımların mükerrer olmasının önüne geçilecek ve daha fazla verim alınacak. En önemlisi ise önümüzdeki süreçte hem bizim hem de diğer sosyal proje yürüten kamu ve özel kurum-kuruluşlara rehber olacak bir yol haritasına sahip olduk” dedi. Sırrı Aydoğan, Mayıs 2010’da bitecek projenin ortaya koyduğu sonuçlara uygun olarak Büyükşehir’in stratejik planı aracılığıyla sosyal çalışmaların ve yeni projelerin devam edeceğini söyledi.

Çarpıcı sonuçlardan satır başları...

İGEP kapsamında İzmir’de dezavantajlı 107 mahalle belirlendi. Daha sonra bunların  arasından Bayraklı, Çiğli, Konak, Karabağlar, Bornova ve Narlıdere’deki en dezavatajlı  28 mahalle tespit edilerek buradaki bin 924 kişiyle anket  ve mülakat yapıldı. Buna göre elde edilen sonuçlar şöyle:

- Araştırmaya katılan hanelerdeki nüfusun yüzde 52.4’ü İzmir’e başka bir kentten geldi.
- Yüzde 61’inin ödemekte güçlük  çektiği borcu bulunuyor.
- Ekonomik durumlarını “İyi” olarak nitelendirenlerin oranı yüzde 2’de kalırken, “Kötü” ya da “Çok kötü”         diye değerlendirenler yüzde 48’i     buluyor.  “Orta halli” diyenlerin            oranı da yüzde 49.8.

- Görüşülen kişiler, “Uzun vadeli  ödeme planıyla bir ev yapılırsa, aylık ödeme miktarınız ne kadar olabilir” sorusuna ortalama “182 lira” yanıtını veriyor. 150 TL’nin altında ödeyebileceğini söyleyenlerin oranı yüzde 58’i buluyor.

- Ağırlıklı olarak 1970’lerden itibaren başlayan göç oranları azaldı. 1981-2000 arasında ortalama yüzde 28 iken, daha sonra bu oran yüzde 19’a geriledi.

- Göç nedeninin tepesinde, yüzde  21.3’le işsizlik ve iş bulamama geliyor. Anne-babanın göç etmesi yüzde 21.2’yle ikinci sırada gelirken, evlilik nedeniyle  göç de yüzde 9.5 oranında yer tutuyor. Anne-babanın iş araması nedeniyle göç oranı yüzde 6.2 iken, daha iyi bir yaşam isteğiyle göç edenlerin oranı da yüzde  5.8. Güvenlik endişesiyle göç edenlerin oranı ise sadece 1.4’te kalıyor.

- İzmir’e göç edenlerin büyük çoğunluğu Ağrı ve Mardin’den. Bunları sırasıyla Erzurum ve Manisa takip ediyor.
- Göçle gelenler en çok yakın akraba   ve hemşehrilerinden yardım alırken, ev bulma konusunda belediyelerden yardım alanların oranı yüzde 5.5. Gıda konusunda belediyelerden yardım alanların oranı  yüzde 19’u, kaymakamlıklardan aldığını söyleyenlerin oranı da yüzde 14.3.

- Araştırmaya katılan kadınların yüzde 55.2’si, erkeklerin ise 66’ı ilköğretim mezunu. Lise üste eğitimli oranı kadınlarda 4.2, erkeklerde ise 5.8.
- Erkeklerin yüzde 37’si, kadınların ise yüzde 29’u bekar. Kadınların yüzde 9’unun dul-boşanmış olmasına karşın, bu oran erkeklerde sadece yüzde 3.
- 6 yaş üzerinde sürekli bir işte çalışanların oranı yüzde 18.8, çalışmayanların oranı yüzde 73.9,  sürekli olmayan işlerde çalışanların  oranı ise yüzde 7.

-  Yüzde 43.8’i bakımsız müstakil  evlerde ya da gecekonduda oturuyor. Apartmanlarda yaşayanların oranı   30.8, bahçeli veya bahçeli müstakil  evde yaşam sürenlerinin oranı da yüzde 25.4. Yüzde 40.4’ü kendisine ait tapulu  bir evde otururken, 34.2’si kiracı.  Konutu kendisine ait ama tapusuz olanların oranı da yüzde 17.9.

-  Hanelerin hemen hepsinde televizyon, buzdolabı, çamaşır makinesi, ocak-set  üstü ocak, yüzde 29.5’inde bulaşık makinesi, 19.4’ünde de klima  bulunuyor. Yüzde 31.5’i bilgisayar, yüzde 23’ü de internet bağlantısına sahip.