Şirindere Vadisi Planları İptal Edildi

Ankara 9. İdare Mahkemesi, Karakuşunlar Mahallesi Şirindere Vadisi KDGPA yönelik 1/25000 ve 1/5000 ölçekli Nazım İmar Planı ile 1/1000 ölçekli Uygulama İmar Planı değişikliklerinin yapılmasına dair Ankara Büyükşehir Belediye Meclisinin 14.03.2018 tarih 407 sayılı işlemini ve Şirinlere KDGPA 1/25000, 1/5000, 1/1000 ölçekli imar planı değişikliklerine yapılan itirazların yapı yoğunluğunun aşağı çekilerek E=1,20 olarak belirlenmesi, kültürel tesis kullanımının sosyal tesis tarzında düzeltilmesi suretiyle kısmen kabulüne dair Ankara Büyükşehir Belediye Meclisinin 13.07.2018 tarih ve 1169 sayılı kararını iptal etti.

Söz konusu kararları değerlendiren Mimarlar Odası Ankara Şube Başkanı Tezcan Karakuş Candan, Gökçek politikalarının bir bir yargıdan döndüğünü belirterek, “Yargı  tüm ekosistemi etkileyecek Şirindere vadisindeki yapılaşmaya izin vermemiş bunu da gerekçelerle ortaya koymuştur. Haklılığımız ortadadır. Kararlar kamu yararı adına sevindiricidir. Bilim ve teknikten aldığımız güçle mücadeleye devam edeceğiz." dedi.

“Önceki dönem Ankara Büyükşehir Belediyesi tarafından uygulamaya konulan plan değişikliklerinin sürekliliği sağlanmamalıdır.” diyen Candan,  sözlerine şöyle devam etti: “Vadilerde yapılaşmada ısrar etmek akıl dışıdır ve afete davetiye çıkartan plan değişikliklerinden birisi daha iptal edilmiştir. Mahkeme bilirkişi raporunu esas almış ve gerekçesinde söz konusu plan değişikliklerinin kamu yararına, planlama ve şehircilik esaslarına aykırılığına dikkat çekmiştir. Mahkeme jeolojik yapıya dikkat çekerek, yapılaşmanın afetlere neden olabileceğini vurgulamıştır. Ayrıca mahkeme söz konusu plan değişikliklerinin güneş, aydınlanma ve hava akımı sistemlerini olumsuz etkileyeceğine ve yüksek yoğunluklu yapılaşmanın yaratacağı altyapı sorunlara da işaret etmiştir. Ankara Büyükşehir Belediyesi’nden iptal kararını istinafa götürmemesini bekliyoruz.”

Vadide betonlaşma afetlere yol açacaktır
Candan,  mahkemenin gerekçesinde yer alan şu ifadelere dikkat çekti: “Keşif ve bilirkişi incelemesi sonucu hazırlanan raporun ve dosyada yer alan bilgi ve belgelerin birlikte incelenmesinden, tasarlanan 15 metrelik taşıt yolunun yaklaşık 600 metre devam ettiği, 7 metrelik yaya yolu ile bağlanmasının güvenlik sorunları oluşturduğu, (8) nolu plan notunda ‘Yaya yolları gerektiğinde servis ve otopark amaçlı kullanılabilir’ denilerek güvenlik riskinin daha da artırıldığı, ayrıca kentsel teknik altyapı etki değerlendirmesi raporu, analizi hazırlanması gerektiği; Jeolojik ve Jeoteknik Etüt Raporunda stabilite açısından, güvenlik katsayı şartları sağlamadığı, Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği güvenlik sınırının da altında kaldığı, planlamaya konu alanın vadi yamaçları ve vadi tabanından oluştuğu, vadi yamaçlarında kimi yerlerde eğimin %40’ın üzerine çıktığı, her an sel ve su taşkını, heyelan gibi afet risklerini barındırdığı, yoğunluğun yüksek olduğu (E:1.20) ve alanın doğal karakterine uygun olmadığı; dava konusu planlar yapılırken Ankara İl Afet ve Acil Durum Müdürlüğü tarafından 08.02.2011 tarihinde, o dönem yürürlükte olan Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelikte belirlenen standartlar dikkate alınarak onaylanmış olan Jeolojik ve Jeoteknik Etüt Raporu’nun baz alındığı, dava konusu 14.03.2018 tarih ve 407 sayılı kararın askı ve itiraz süreci devam ederken, plan idari anlamda kesinleşmeden 18.03.2018 tarih ve 30364 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği ile belirlenen standartları dava konusu alandaki zeminin karşılamadığının bilirkişi raporu ile ortaya konulduğu, anılan Yönetmelik dikkate alınarak jeolojik açıdan yapılaşma yapılabilecek yerlerin yeniden belirlenmesi gerektiği; özellikle bahar yağmurlarıyla yeraltı suyu ve yerüstü sularının seviyesinin yükselmesi ve betonlasma oranı artan zeminin su taşkın riskini yükselteceği öngörülerek, su taşkın seviyelerinin altında yerleşime açık parsel planlanmaması gerektiği; ayrıca zemin etüd raporunda vadi tabanında 3,20 metrede, yamaçlarda 16 metreye ulasan derinlikte yeraltı suyu bulunduğu belirtildikten sonra, temelin gölbaşı formasyonuna oturtulması için 6-7 metre derinliğe inilmesi ve izolasyon yapılması gerektiğinin belirtildiği, bu durumda da yer yer temellerin yeraltı su seviyesinin altında kalmasının da izolasyon yapılsa dahi, zamanla sorunlara yol açacağı ortadadır.”