Sabancı Müzesi'nde Picasso Konferansları

Picasso İstanbul’da - Konferanslar Konuşmalar saat 19:00’da konferans salonunda. Türkçe’ye simültane çeviri yapılacaktır. 8 Şubat Prof. Semra Germaner – Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Modernizm, Picasso ve Türk resmi Sanatını yaşamıyla özdeşleştiren, sürekli araştıran, sanatı sorgulayan ve yapıtıyla sanat alanına büyük özgürlük getiren Picasso, 20. yüzyıl başının modernizm anlayışının temel ilkelerini uygulamış ve bu yönüyle çağının sanatını ve sanatçısını derinden etkilemiştir. Semra Germaner konuşmada, Picasso’nun yaratıcısı olduğu modernizmin başlıca akımlarından kübizmin biçimsel ve kavramsal nitelikleri üzerinde duruyor ve geç kübizmin Türk sanatına etkilerinden örnekler vererek söz ediyor. 10 Şubat Paul Poudade – Fransa’nın Ankara Büyükelçisi Picasso’nun baskı ve gravürleri Mavi Döneminde çeşitli baskı teknikleriyle denemeler yapmaya başlayan Picasso, kısa bir sürede ustalaştı. Daha ilk denemelerinden biri olan “Yoksulların Yemeği”, yapıldığı dönemin karamsar havasını yansıtmanın yanısıra, teknik olarak Picasso’nun daha sonra yapacağı gerçeküstücü baskıların temellerinin de bu yıllarda atıldığına işaret eder. Paul Poudade, Picasso’nun baskı ve gravürlerinin öyküsünü, Picasso İstanbul’da sergisinde yer alan eserler üzerine yoğunlaşarak anlatacak. 15 Şubat Prof. Elizabeth Cowling – University of Edinburgh Bulmak, eklemek, dönüştürmek Picasso’nun ‘inşa edilmiş’ heykelleri Kübist dönemde Picasso, geleneksel modelleme ve oyma tekniklerini geride bırakıp birleştirme eserler yapmaya başlamış, böylece heykel sanatında kalıcı bir devrim yaratmıştır. Elizabeth Cowling, konuşmasında Picasso’nun bu teknikle yaptığı en ünlü ve etkili heykelleri, malzeme seçimi, yöntem ve amaç açısından mercek altına alıyor. 17 Şubat Dr. Neil Cox – University of Essex Picasso'dan 'sanatçı yaşamları' Sanatçı figürü, Picasso’yu her döneminde büyülemiş ve eserlerinde geniş yer bulmuştur. Neil Cox, bu konuşmada heykeltıraş Pygmalion, Balzac’ın kurgusal ressamı Frenhover ve Ingres’in Raphael imgesi üzerine yoğunlaşıp, Picasso’nun 19. yüzyıl sonlarındaki formasyonunda bunların ne denli önemli bir yer tuttuğuna değiniyor. 22 Şubat Dr. Erik Näslund – Dansmuseet, Stockholm Picasso ve sahne çalışmaları Picasso, 1917 yılında Serge Diaghilev’in Rus Bale Grubu’nun sahnelediği “Parade” balesinin sahne ve kostüm tasarımını yapmıştı. Bunu takip eden yıllarda sahne sanatları Picasso’nun yaşamında ve sanatında önemli bir yer tutmaya başladı. Naslund konuşmasında, bu etkileri dönemin teatral ve dekoratif akımlarının çerçevesinde inceliyor. 24 Şubat Prof. Peter Read – University of St. Andrews Picasso ve şairler Simgecilikten Gerçeküstücülüğe yaratıcı diyalog Yirminci yüzyılın en önemli şair ve yazarlarından Max Jacob, Guillaume Apollinaire, Gertrude Stein, Jean Cocteau, André Breton, Paul Eluard, Louis Aragon ve Jacques Prévert Picasso’nun yakın dostlarıydı. Peter Read konuşmasında, kendi de birçok şiir ve oyun yazan Picasso’nun edebi akımlara verdiği çeşitli tepkiler, şair dostlarının portreleri ve kitap illüstrasyonları yoluyla, edebiyata olan ilgisinin resim ve heykellerine nasıl yansıdığını inceliyor. 1 Mart Dr. Deepak Ananth – École des beaux-arts, Caen, Normandy Biçimden biçime Picasso Tetiklediği eleştirel metinler ışığında Picasso'nun yapıtı Picasso’nun bir sanatçı olarak başarısı, en derin teorik çerçevelerden yola çıkarak birçok kez yorumlanmış, bu eleştirel yazıların sayısı ve kapsamı ise çok ciddi bir külliyat oluşturmuştur. Metinlerden oluşan bir labirenti andıran bu çalışma ve araştırmalar, kendi içlerinde birçok ipucu barındırmaktadır. Bu konuşmada, çok yönlülük açısından benzersiz bir sanatçı olan Picasso’nun araştırılmasında kullanılmış çeşitli düşünce tarzlarının bir araya getirilmesine çalışılacaktır. 3 Mart Dr. Manuela Mena – Museo Nacional del Prado Picasso ve Eski Ustalar Picasso’nun ilk gençlik döneminden itibaren geçmişin büyük resim ustalarına duymuş olduğu hayranlık ve onların fikir ve kompozisyonlarını ne şekilde kullanmış olduğu, Prado Müzesi’nden yola çıkılarak diğer müzelerden, kitaplardan ve reprodüksiyonlardan faydalanarak ele alınacaktır. Söz konusu etkilerin izlerine Picasso’nun pek çok resminde rastlamak mümkündür; bu etkiler yer yer Picasso’nun üslup değiştirmesine ve kendini ifade etmenin yeni yollarını bulmasına yardımcı olmuştur. 8 Mart Dr. Gertje R. Utley Picasso ve siyasal bağlanma Pablo Picasso’nun yaşamında ve sanatında siyaset Gertje Utley’in konuşması, Picasso’nun II. Dünya Savaşını takip eden yıllarda üyesi olduğu Fransız Komünist Partisine olan bağlılığını ele alıyor. Üyeliğinin nedenleri, komünizmin hayatı ve sanatı üzerindeki etkileri üzerine yoğunlaşacak olan Utley, söz konusu yıllarda Nazi işgalinin ardından yara sarmakta olan Fransa’da ve Soğuk Savaş’ın gittikçe kızıştığı dünyada Sovyet Rusya’nın gözetiminde agresif bir rol oynayan Fransız Komünistleri’nin, sanatı nasıl stratejik bir propaganda aracı olarak kullandıklarını izliyor. Picasso’nun da dediği gibi: “ Hayır, resim ev süslemek için yapılmaz. Düşmana karşı savunma ve saldırı için bir silahtır.” 10 Mart Prof. Robert Rosenblum – New York University, Solomon R. Guggenheim Museum 21. yüzyılda Picasso Picasso’yu anlayış biçimimiz son elli yılda o denli değişmiştir ki, en tanıdık eserleri bile bugün tamamen farklı görünmektedir. Rosenblum bu konuşmasında üç başyapıt, Avignon’lu Kızlar (1907), Ayna Karşısındaki Kız (1932), ve Guernica (1937) üzerine yoğunlaşıp, kilit öneme sahip eserleri algılama biçimimizin zamanla nasıl zenginleşip karmaşıklaştığını inceliyor. 15 Mart Marie-Laure Bernadac – Musée du Louvre Model olarak resim: 1953-1973 Picasso, hayatının son yirmi yılında (1953-1973) resim sanatını bir model olarak kullanmıştır. Eski ustalar ve Empresyonistlerin yapıtlarını kendine tema edinen sanatçı, bir bakıma resmin resmini yaparak kendi geç dönem üslubunu yaratmıştır. Özgürlüğü açısından etkileyici de olsa, bu çalışma biçimiyle ilgili “Resim benden kuvvetlidir, bana istediğini yaptırır” diye konuşan Picasso, aynı dönemde olağandışı erotik temaları öne çıkararak bir bakıma yaklaşmakta olan ölüme karşı da bir mücadele veriyordu. Marie- Laure Bernadac konuşmasında, karmaşık kaynakları ve çok çeşitli teknikleriyle ilginç olan, ve Picasso’nun en üretken dönemi olan bu geç dönemi örneklerle irdeleyecek. 17 Mart Prof. Pepe Karmel – New York University Picasso ve yazı sanatı: Çizer gibi yazmak 1912’de resim ve heykelin de bir nevi yazı olduğunu düşünmeye başlayan Picasso, sanat eserinin dış dünyayı yansıtan bir aynadan ziyade, işaretlerin bir şekilde düzenlenmesi olduğu kanısına varır. Kübizm akımınında kilit öneme sahip olan bu düşünceye 1924 yılında geri dönen sanatçı, noktalardan ve birbiriyle kesişen çizgilerden oluşan, ve kaligrafi sayfalarını ya da astronomik haritaları andıran bir dizi çizim yapar. Pepe Karmel, bu konuşmada bir yazı çeşidi olarak çizim kavramını çözümleyip, bunun Picasso ve diğer 20. yüzyıl ressamları üzerindeki etkisini izleyecek. 22 Mart Prof. Michael FitzGerald – Trinity College, Connecticut Dünyada Picasso: Sanatın merkezinde bir yabancı 20. yüzyılın ilk yıllarında sanat dünyasının merkezi olan Paris’te, Picasso’nun zor şartlar altında yaşayan bir göçmen konumundan, sanat aleminin öncülerinden biri olmaya uzanan yolculuğunda, tüccarlar, koleksiyoncular ve eleştirmenlerle olan ilişkilerini inceleyen Michael FitzGerald, bu ilişkilerin Picasso’nun dünya çapındaki itibarının gelişmesi ve diğer ressamlar üzerindeki etkilerine de yer veriyor. 24 Mart Gérard Régnier (Jean Clair) 1907'de Picasso ve Klimt: İkili bir avangardın doğuşu 1907’de Pablo Picasso Paris’te, Gustav Klimt ise Viyana’da Modernizm’in iki başyapıtı sayılan eserlerini aynı anda tamamlamaktadır: “Avignon’lu Kızlar" ve "Adele Bloch – Bauer’in Portresi”. Her iki eser de aşkla suçun, cinsellikle ölümün ve Eros’la Thanatos’un tarihini ele almaktadır. Picasso bu resmiyle Kübizm’e ve devrime giden yolu işaret etmektedir, Klimt ise geometrik desenlere adeta saplanarak Viyana Secession dönemi dekoratif sanatının sınırlarını zorlamaktadır. Klimt hala Doğu’ya ait bir soyutlama kavramıyla yakından ilintili bir estetiğe bağlı kalırken, Picasso yepyeni bir figüratif anlayışla eser vermektedir. Konuşmasında Régnier, aynı tarihlerde iki sanatçının benzer konulardaki farklı yaklaşımını irdeleyecek.