İstanbul Gezi Parkı için Nöbette

"Çünkü karar süreci kamusal niteliklidir ve bunun farklı görüşlere açık olması gerekir. İhale ise piyasa aktörleriyle kamu arasında bir mübadele biçimidir. Yani kamusal bir alana yapılacak müdahaleyi, kereste ya da çimento satın alır gibi ihale hizmetiyle alamazsınız. Meslek insanları olarak, 'mimarlık, arkeoloji, araştırma, fikir üretiminin söz konusu olduğu bütün bu işler, ihale yoluyla elde edilebilecek hizmet türleri midir?' sorusunu sormamız gerek. Bütün bu faaliyetler, daha farklı yöntemlerle alınmalı ve müteahhitlere, spekülatörlere kapalı olmalı".

Bu tür projelerin ancak uygulama aşamasına geldikten sonra tartışılmaya başlanmasını da eleştiren Gümüş, "Halbuki o karar alınırken tartışmalıyız" diyerek, fikir üretme özgürlüğünün kamusal projeler için önemine vurgu yaptı: "Fikir üretme özgürlüğü müteahhite devredilmişse, piyasa aktörü devreye girmişse, o artık kapalı uçlu bir süreçtir. Burada projenin şiddetle birlikte gerçekleşmesi de zaten bunu gösteriyor. Uygulama disiplin gerektiren bir iştir; polis ve müteahhidin adamları şiddetle bunu yapmaya çalışıyorlar. Çünkü onların derdi para kazanmak. Bizim asıl tartışmamız gereken, nasıl oluyor da bir yatırımcıya, spekülatöre örneğin Emek Sineması’nı verebiliyoruz; buradaki kamusal karar nasıl alınıyor? Yoksa uygulama aşamasında tartışmak, müteahhitle karşı karşıya gelmekten başka bir şey değil".

"İlk defa bulutların üzerindeki politika yeryüzüne iniyor"

3. havalimanı, Kanal İstanbul, Marmaray gibi büyük kamusal projelerde karar vericinin Ankara olmasının da bir sorun olduğuna işaret eden ve Ankara’nın şehir üzerindeki bu tahakkümünün ancak sömürge yönetimlerinde olabiliceğine değinen Gümüş, "Yerel konular tamamen araçsallaştırıldığı için, tabu haline geliyor ve uygulamanın sonuçlarına katlanmak zorunda kalıyorsunuz. Oysa dünya şehircilik deneyimleri, yerel misyon odaklı örgütleri daha fazla ön plana çıkarıyor" diyerek, şöyle devam etti:

"Sürekli itiraz eden durumdayız; ancak bu, 'siz entellektüeller hep karşı çıkarsınız' şeklinde bir durum değil. Bu, kentin en yoksullarını, yaşama hakkını ilgilendiren bir konu. Bence sanat, mimarlık, şehircilik meselesi gibi değerlendirilmemeli; doğrudan doğruya yaşam mücadelesi, ekmek su kadar önemli bir şey. İstanbul’da ilk defa bulutların üzerindeki politika yeryüzüne iniyor ve bu çok önemli. Bu yeni bir durum. Biran önce bu aptal projeden vazgeçilmeli. Bu şehrin yöneticileri mekanı değil de kendilerini yenilemeyi, demokratikleşmeyi düşünseler; burası kente hayat veren çok önemli bir merkez olur. Liverpool’un sahilini, Venedik’teki Arsenali’yi düşünelim; oralara inşaat yapılsa bu şehirler ölür. Kongre Merkezi bugün boş, rutubet içinde yatıyor ve orası için harcanan para 200 milyon dolar; Olimpiyat Stadı’na harcanan miktar 300 milyon dolar; Formula 1 için harcanan bedel 200 milyon dolar; burası için harcanacak bedel ise 1 milyar doları bulacak. Bunların hepsi bizim cebimizden çıkan ve havaya atılmış paralar; hiçbiri bu şekilde yönetilemez. Formula 1 pisti, bir otomobil kiralama şirketinin deposu olarak kullanılıyor. Bu yapılır mı? Bu sadece zeki olmamakla ilgili bir problem değil; bir yöntem sorunu da var. Kamunun kafasında özelleştirme dışında bir fikir yok; halbuki karma bütçe kullanabilen çok aktörlü örgütler var".